13 oktober rood
75km. NoordOost 3
Gaastmeer, Makkum, West Terschelling
Omdat de brug bij Workun gestremd was, zijn we via Makkum gevaren. Niet eens zo'n slecht idee bij een zwakke NO wind schiet het ook niet op op het IJsselmeer.
Toen ook nog de brug in de afsluitdijk het begaf raakte de planning wel een beetje in de knel. Om toch nog wat van het tij te kunnen genieten zijn we ook op de motor via Harlingen gevaren. Vanaf de Pollendam tot aan de West Meep konden we zeilen (Met de motor bij). De zon achter Vlieland zien zakken vanaf het Schuitengat. Om 19:30 leggen we aan in de jachthaven.
We moesten maar eens gaan varen, zo na de thee en het beschuit, echt zeemansvoer. Op naar Workum. Bij de porceleinen honden draait de brug niet. Geen nood, dan maar het in de windse rak op het IJsselmeer inruilen voor een tochtje door de binnenlanden naar Makkum. Nog niet eerder vertoond, dus het weekend is nu al uniek. Te Makkum de overbodige maar wel broodnodige boodschappen halen. In de sluis gaat onder veel bekijks vrijwel al het vrouwvolk van boord. We leggen aan aan de steiger en wachten af wat komen gaat. De wind staat gunsig en zodra men aan de steiger verschijnt hijsen we het zeil. Ieder heeft zijn buddy dus we kunnen gaan. Stilletjes laten we Makkum achter ons liggen. In de sluis aangekomen wil het water niet erg vlot zakken. Er lijkt iets mis… totdat we horen dat de brug in de afsluitdijk kaduuk is. Gravertje het kabel door gehakt. Dat kost ons twee kostbare uren waardoor we nogal achterin het tij na nog een uurtje motoren naar Harlingen eindelijk het zeil kunnen hijsen. Met een kegel in het want racen we aan de wind richting Terschelling. Pas tegen achten, als de zonsondergang achter Vlieland gespot is vanuit het Schuitengat, varen we de haven van Terschelling in. Wat een dag. En dan komt het heerlijkste nog. De uitgelezen maaltijd van Ben, na de lekkere hapjes bij de verlate middagborrel. Na de maaltijd een mooie wandeling langs de waterlijn naar de beeldentuin een paar kilometer verder op de dijk.

14 oktober geel
45 km. West Terschelling, Vlieland, De Richel
Zon, droog en ZuidOost 3

Rustig opgestaan en op het laatste stukje instroom naar het wantij onder Terschelling gevaren daar vi ade Oost en West Meep terug gedraaid richting het uiterste westen van Terschelling, de duintjes.
Toen op de uitstroom en halve wind op Vlieland aan. Bij het strand de brommer aangezet om tegen de stroom in het wad achter de Richel weer op te varen. Aldaar een plekje gevonden om droog te vallen en de zon zien zakken.

Wat moet je nou , als je nog driedagen wil varen en het waait uit het ZuidOosten? Wij denken dat een stukje richting Ameland, tot het tij keert een goed idee is. Dan heb je in ieder geval een groot deel van de dag de stroom mee. En zo varen op de stroom en aan de wind naar het oosten. Maken een paar slagen, waarbij het zwaard weer goede diensten bewijst als dieptemeter. De gebakken eieren met spek komen naar boven evenals een bakje soep, zodra we na de middag ruime wind de Meep in terug varen. Een kijkje aan de uiterste westpunt van Terschelling is altijd de moeite waard, maar willen we niet geheel en al Vlieland voorbij stromen, dan moeten we daar niet al te lang dralen. De stroom giert naar buiten en wij varen halve wind, steeds scherper op het strand van Oost-Vlieland aan. Tegen stroom en wind , dus op de motor zoeken we een mooi plekje om te ankeren en het zakkende tij af te wachten. Om 15:00 zit iedereen aan dek, behalve Thiemen die ons wel even zal fotograferen.

Touwladdertje gepakt en uitstappen maar. Broekje Nat, maar leuke fotos worden over en weer gemaakt. Na een uurtje is het water zover gezakt dat alleen natte voeten voldoende is om op de Richel te geraken. We genieten negenennegentig, aiaiaiaiaiai.

Een beetje schuimen en foto’s maken. Voor de achterblijvers zijn er de zeehonden aan de andere kant van de geul, die daar met z’n twintigen op de plaat liggen te luieren. Langzamerhand gaat de zon onder en ons buikje knorren, terwijl aan de andere kant de maan zich verheft. Maar aan alles is gedacht. Majella bereidt een heerlijke stoofschotel met appeltjes en rode kool. Ook het toetje mag er zijn. De dag is redelijk volgens plan verlopen en ook het anker houdt zich goed geduremde de nacht.

15 oktober groen
85 km, De Richel, Zuidpunt Texel, Den Oever
Zon, droog en ZuidOost 3 a 4
Bij opkomend water onder de Richel door en vanuit de eerste staak min of meer recht naar het zuiden gestoken achter een zeeschouw aan. Tot en met het Inschot op de motor. Daarna vanaf het Scheurrak over de plaat richting Texelstroom . Aan de Wind.
Daarna Halve wind richting Oude Schild, wat we rechts laten liggen. Op het Marsdiep laten we het grootzeil zakken om op de fok het Molengat in te zeilen.
Daar zoeken we een plekje om op de Zuidpunt te kunnen aanleggen en afstappen.
Als het tij is gekeerd varen we terug naar den Oever. De zon gaat weer schitterend onder en om 20:00 leggen we aan.

Schipper hoe laat moeten we op? Dat valt allemaal reuze mee. Het tij is alweer een uurtje later, dus 9:30 anker op is prima. Een zucht van verlichting. Dat zijn geen helse tijden. Thee met een beschuitje inde frisse ochtendzon. Brrrr, ’t heeft net niet gevroren. Alles aan, da’s duidelijk. Eerste rak is volledig in de wind. Bij het eerste staakje van het Wantij lopen we al vast. Hmmm, we hadden nog wat langer kunnen blijven liggen. Koffie met koek (Appel- en kwarktaart van Marije!) Dan komt ons een schouwtje achterop en die kan doorvaren, nota bene dwars de plaat over naar het zuiden. Wat hij kan kunnen wij en dat schiet mooi op. Zo komen we ongeveer op de kentering van het tij bij het Scheurrak aan alwaar het zeil gehesen en tussen aan de wind en halve wind op Texel gekoerst kan worden. Een mooie wind (fijn voor Jacolien en Petra) maar net zo goed leuk voor iedereen, want we zitten allemaal te genieten van wat er ruist en bruist. Al kletsend, happend en nippend komt Texel in zicht en later ook Den Helder. Het plan is om een uur voor laag het zuidelijke strand van Texel aan te doen, zodat we ook daar met natte enkels een wandelingetje kunnen maken. Het Marsdiep is altijd imposant met z’n stroomlijnen en draaiingen. We kunnen bijna tot aan de waterlijn varen. En leggen het anker voor de boeg. Just for the case of you never know. Na een half uurtje is het zover en kan je goeddeels droog het strand opstappen. Altijd leuk. Mooie plaatjes. En het is toch maar mooi de Noordzee hier zo tussen Texel en Noorderhaaks. Als het laag water is geweest en ons bootje weer is los gekomen, (wat je natuurlijk altijd te vroeg probeert), staat de stroom nog steeds naar het Noorden in het Molengat. Zoiets vermoedde ik al. Maar goed, op de brommer kom je daar wel overheen. Dan zetten we koers op Den Oever. Grotendeels bezeild. Als de zon onder is en de geul naar zuiden buigt is het tijd om de zeilen te strijken en op de motor de haven op te zoeken. Na de maaltijd van Petra en Heleen, worden de kaarten, dobbelstenen en pictionary weer tevoorschijn gehaald. Ieder geniet op zijn of haar luidruchtige wijze. Als de avond ver genoeg is gevorderd en er van een bonte avond geen sprake meer is besluit de blufpokerploeg een bed op te zoeken. Da’s effe paniek in de tent. Wat krijgen we nou? Wat gaan jullie doen? Dat gaat zomaar niet. Echt wel. Niet in de fruitmand.

Juul, hup uit het nestkastje. De ‘vroege’ slapers worden getrakteerd op een potten en pannen concert aangevuld door de scheepstoeter en een soort van Russisch shantykoor op het voordek. Oorverdovend. Zo vond ook de plaatselijke douane, die een kijkje kwam nemen, toen alles weer rustig was.

16 oktober paars
47 km, Den Oever, Staveren, Gaastmeer.
Zon, droog, Zuid 3 a 4 met een tikje Oost
Rustige ochtend in de haven van den Oever.
De sluis en de brug draaien zonder problemen.
We varen pal Oost en komen bij Staveren uit.
Daarna is het nog helemaal bezeild richting Gaastmeer.

Wonder boven wonder had iedereen heerlijk geslapen, al of niet in of op zijn/haar ‘eigen’ bed. Ook de keukenslapers kunnen die plek waarderen. Ik heb het altijd al gezegd!. Ook vanmoregn hoeven we niet extreem vroeg op. De sluizen en bruggen draaien naar behoren en mooi op tijd (een uur of tien) varen we het IJsselmeer op en onder zeil zetten we koers op Stavoren. Na bijna drie uur halve wind in de zon gebakken , een paar bakken koffie en allerlei lekkers naar binnen gewerkt. (Alles wat in Ede en Makkum gekocht is moet immers op) Dan varen we Stavoren binnen. Gedoe in de sluis achter ons. Daarna op de fok en later weer geheel onder zeil op Gaastmeer aan. Kortom een mooiere laatste dag konden we ons niet wensen. We krijgen er dan ook geen genoeg van en gijpen er lustig op los. Tot op het kleine Gaastmeer. Nog eenmaal voor de wal voor de afscheidsborrel en de toespraak van Andrea. (Hoogte punten en diepte punten).

Opruimen , schoon schip maken, bootje afmeren en zoenen.
Conclusie: Aan boord van de Syl is Plek zat, Achteronder is voor Wiets, de keuken is een prima plek, De fruitmand is voor twee, de bruidsuite kan voor drie. Wie het eerst naar bed wil heeft keuze genoeg.